Moskwa
Najstarsza pisemna wzmianka o Moskwie pochodzi z 1147 roku. Moskwa była wówczas jedynie jednym z istniejących na Rusi miast. Następstwem postępującego rozbicia dzielnicowego Rusi był wzrost znaczenia Moskwy. W XIII wieku stała się stolicą niewielkiego księstwa. Jej rozwój - tak jak i wielu innych obszarów Rusi - zahamowały najazdy mongolskie. Złota Orda (nazwa państwa mongolskiego) narzuciła wówczas swoje zwierzchnictwo prawie całej Rusi. W XIV wieku książę moskiewski Iwan Kalita, dzięki bliskiej współpracy ze Złotą Ordą, zaczął podporządkowywać sobie słabsze księstwa ruskie. Moskwa zyskała na znaczeniu dzięki przeniesieniu tam siedziby metropolity prawosławnego. Następcy Iwana Kality kontynuowali jego dzieło, dokonując dalszych podbojów i uwalniając się w XV wieku spod zwierzchności mongolskiej.
Iwan III, który był poślubiony z bratanicą ostatniego cesarza bizantyjskiego, uznał się za dziedzica podbitego przez Turków Bizancjum. Przyjął herb Bizancjum, czyli dwugłowego orła i zaczął używać tytułu cara. Moskwę zaczęto nazywać "trzecim Rzymem".
W XVI wieku wciąż powiększające swoje terytorium kosztem sąsiadów państwo moskiewskie zaczęło toczyć wojny z państwem polsko-litewskim. I choć przejściowo, w początkach XVII wieku, Moskwa znalazła się w rękach Polaków, ostatecznie triumfowała Rosja, która dokonała rozbiorów Polski. Moskwa nie była już jednak wówczas stolicą. W 1712 roku car Piotr I przeniósł stolicę do Petersburga.
100 lat później Moskwa prawie doszczętnie spłonęła. Ten epizod z okresu wojen napoleońskich jest zgodny z wielokrotnie stosowaną przez Rosjan taktyką spalonej ziemi. Z punktu widzenia władzy nie ma znaczenia, czy lud cierpi, ważny jest efekt końcowy. Car Mikołaj I jako dziękczynienie za uratowanie Rosji przed Napoleonem zlecił budowę cerkwi Chrystusa Zbawiciela. Zadanie okazało się na tyle skomplikowane, że cerkiew została poświęcona i otwarta dopiero w 1882 roku, za panowania Aleksandra III. Wieloletnie wysiłki w niwecz obrócili bolszewicy, którzy cerkiew wysadzili w powietrze. Obecna budowla to rekonstrukcja powstała w latach 90-tych XX wieku (tempo budowy tym razem było iście ekspresowe). Jest to największa cerkiew prawosławna na świecie.
W 1918 roku bolszewicy zdecydowali o przeniesieniu stolicy ponownie do Moskwy. Przejściowo była stolicą ZSRR. Obecnie jest stolicą Federacji Rosyjskiej.
Historia Moskwy nie oszczędzała, więc i zabytków nie ma zbyt wiele. Największą atrakcją jest oczywiście Kreml. Co ciekawe, wiele budowli sakralnych na Kremlu zostało zaprojektowanych przez Włochów. W pobliżu Kremla znajduje się inna wizytówka Moskwy: Cerkiew Wasyla Błogosławionego. Zbudowana została z polecenia cara Iwana Groźnego. Upamiętnia zwycięstwo w wojnie z Chanatem Kazański (państwo powstałe w wyniku rozpadu Złotej Ordy). Według legendy, po ukończeniu budowli Iwan Groźny rozkazał oślepić architektów, by nigdy nie zbudowali czegoś równie pięknego. Piękno to oczywiście kwesta gustu, ale legenda nie jest prawdziwa.
