Łańcut
Zamek w Łańcucie uniknął losu wielu innych polskich zabytków i zachowany jest we wręcz doskonałym stanie. Ta imponująca rezydencja magnacka ma długą historię. Od XIV wieku Łańcut należał do rodziny Pileckickich, którzy wznieśli tu pierwszą warownię. W XVI wieku Łańcut stał się własnością Stadnickich. Stanisław Stadnicki, osławiony "Diabeł Łańcucki", swoimi ekscesami i rabunkami ściągnął sobie na głowę gniew sąsiadów. Zamek został wówczas spalony. W XVII wieku Łańcut przeszedł w ręce rodziny Lubomirskich, stając się ich główną (obok Wiśnicza) siedzibą. Od XIX wieku zamek należał do Potockich (stał się wkrótce ordynacją, czyli przechodził jako niepodzielny i niezbywalny na najstarszego syna). Sale w Łańcucie reprezentują style od baroku po secesję. Ostatni ordynat w 1944 roku, z obawy przed bolszewikami, wywiózł z Polski ogromną część zbiorów sztuki, a mimo tego zamkowe pomieszczenia nie robią wrażenia opustoszałych. Świetnie oddają ducha swojej epoki. Warto też wspomnieć o powozowni, gdzie zgromadzono wspaniałą kolekcję pojazdów konnych.
